Buty narciarskie

1. Buty powinny być zawsze dobrane do poziomu zaawansowania narciarskiego osoby, dla której buty są przeznaczone. Pojawiają się tu dwa pojęcia, które warto znać. Buty „twarde” i „miękkie”. Twarde to modele dla bardzo dobrze jeżdżących narciarzy, konstrukcyjnie i materiałowo mogące wytrzymać oddziaływanie dużych sił i przeciążeń. Oprócz tego buty twarde mają jedną zaletę, a zarazem wadę – bardzo dobrze trzymają stopę podczas zjazdu, ale są mało komfortowe. Nie można w nich spędzić kilku godzin na stoku, gdyż nasze stopy raczej tego nie wytrzymają. Buty „miękkie” to ich całkowite przeciwieństwo. Idealnie nadają się dla osób początkujących, czy jeżdżących rekreacyjnie. Zapewniają komfort jazdy, łatwo reagują, na zamierzenia narciarza. Jednak coś za coś, niespecjalnie nadają się do bardziej dynamicznej jazdy. Oczywiście między butami „miękkimi” i „twardymi” jest cała gama modeli dla osób średniozaawansowanych i dobrze jeżdżących, które zachowują kompromis między komfortem, a trzymaniem stopy.

2. But musi dobrze opinać stopę. By to sprawdzić należy:
– włożyć nogę do buta i zapinać na środkowy zakres regulacji. Bardzo istotne jest to, by but pasował na środkowym zapięciu z dwóch względów: po pierwsze często po kilku dniach jazdy but się rozbija i wtedy możemy go jeszcze mocniej dociągnąć na pozostałe zapięcia, a po drugie jeżdżąc na wyższych wysokościach często puchną stopy. Wtedy luzujemy zapięcie.
– na podbiciu but powinien być dobrze dopasowany, tak, aby nie było luzu. To bardzo ważne, jeżeli w tym miejscu noga się rusza, to na stoku wy możecie robić wszystko, a nawet więcej, a narta i tak pojedzie tam gdzie zechce.
– pięta w bucie musi być unieruchomiona. Nie powinna się podnosić do góry. Przy czym, tu trzeba zachować trochę rozsądku. Dopuszczalny jest zakres podniesienie nie większy niż 0,5cm (przecież mamy mięsnie na łydce i na upartego zawsze stopę można podnieść).
– łydka jest dobrze opięta, ale nie za ciasno, aby noga nie drętwiała.

3. Należy zawsze mierzyć kilka butów. Jeden model na lewej nodze drugi na prawej i metodą eliminacji wybrać ten, który jest najbardziej wygodny i opinający.

4. Mierzymy oba buty. Stopy są czasami różne i lewy może być dobry, a prawy niekoniecznie (i na odwrót).

5. But powinien mieć wkładkę wewnętrzną, którą można wyjąć i wysuszyć po całym dniu jazdy.

6. Buty należy mierzyć w ciepłej narciarskiej skarpecie.